راه‌های جلوگیری از گازگرفتگی با کربن مونوکسید
راه‌های جلوگیری از گازگرفتگی با کربن مونوکسید
استفاده از گاز یکی از رایج‌ترین و امن‌ترین منابع مورد استفاده جهت پخت و پز، تامین گرمایش و آب گرم مصرفی و … می‌باشد؛ البته به شرطی که کلیه موارد ایمنی در نصب محصولات مرتبط رعایت شده باشد.
عملکرد صحیح و ایمنی یک وسیله گازسوز، مشروط به تامین هوای لازم جهت احتراق کامل و همچنین تعبیه اصولی سیستم خروج گازهای ناشی از احتراق به خارج فضای ساختمان است. عدم تامین شرط اول، منجر به تخلیه نامناسب گازهای ناشی از احتراق و کاهش سطح اکسیژن و عدم تامین شرط دوم، منجر به افزایش سطح گازهای سمی، به ویژه منوکسد کربن در فضای نصب می‌شود.
عملکرد صحیح و ایمنی یک وسیله گازسوز
احتراق کامل: احتراق، اکسیداسیون سریع سوخت است که با یک پدیده فیزیکی به نام شعله و یک فرآیند تولید انرژی به نام گرما همراه است. در فرآیند احتراق، کربن با اکسیژن ترکیب می‌شود. در نتیجه این فرآیند، یک گاز غیرسمی به نام دی‌اکسیدکربن به همراه مقادیری انرژی حرارتی تولید می‌شود.
احتراق ناقص: اگر اکسیژن کافی برای سوختن کامل گاز به آن نرسد، سوخت گاز ناقص شده و گازهای دیگری به خصوص منوکسیدکربن تولید می‌شود.
هنگام استفاده از وسایل گازسوز، برخی از عواملی که می‌تواند باعث کاهش اکسیژن هوای مصرفی و در نتیجه، بروز احتراق ناقص در مشعل شود، عبارت است از:
- تخلیه ناقص گازهای ناشی از احتراق، از فضایی که مشعل در آن می‌سوزد.
- فقدان تهویه یا هوارسی به محیطی که دستگاه گازسوز در آن قرار دارد.
- نشت گازهای ناشی از احتراق در هوای محیط اطراف وسیله گازسوز که این گازها، جای هوایی را که باید برای احتراق کامل به مشعل برسد، می‌گیرند.
نحوه انتشار گاز مونوکسید کربن در خانه
در دستگاه های گازسوز، اگر اکسیژن کافی برای سوختن کامل گاز به آن نرسد، فرآیند سوختن ناقص انجام شده و گازهای دیگری به ویژه گاز سمی مونوکسید کربن تولید می‌کند.
نحوه انتشار گاز مونوکسید کربن در خانه
با توجه به این که چگالی هوا و مونوکسید کربن در دمای یکسان، نزدیک به هم می‌باشند و دمای گازهای ناشی از احتراق بیشتر از دمای محیط است و با افزایش دما، چگالی کاهش می‌یابد؛ در این صورت مونوکسید کربن (CO) با دمای بالاتر از دمای محیط، دارای چگالی کمتری نسبت به هوای محیط بوده و میل به صعود و قرار گرفتن در سطوح بالای فضای نصب را دارد. اما به دلیل هم دما شدن سریع با محیط، به سطوح پایین‌تر آمده، با هوا ترکیب شده و فضا را آلوده می‌کند.
اثرات ناشی از استنشاق گاز منوکسید کربن
به طور کلی وظیفه دستگاه تنفسی انسان جذب اکسیژن هوا و انتقال آن به بافت‌های مختلف بدن و دفع گازکربنیک به خارج از بدن می‌باشد. هوا از راه دهان و بینی وارد بدن شده و پس از عبور از مجاری و حبابچه‌های تنفسی، اکسیژن آن از طریق ریه‌ها جذب می‌شود؛ سپس اکسیژن جذب‌شده، به وسیله هموگلوبین خون به بافت‌های مختلف انتقال می‌یابد. اما اگر گاز منوکسید کربن به همراه هوا وارد دستگاه تنفسی انسان شود، با شدت ۲۰۰ برابر بیشتر از اکسیژن با هموگلوبین ترکیب می‌شوند و بدیهی است که در این صورت، بافت‌های بدن دچار کمبود اکسیژن خواهند شد.
اثرات افزایش مونوکسید کربن
اثرات افزایش مونوکسید کربن
علائم هشداردهنده ناشی از مسمومیت منوکسید کربن به شرح زیر می‌باشد:
- احساس فشار در سر
- سوزش در چشم
- ضربان نامنظم قلب
- سرخ شدن لب‌ها
- بزرگ شدن مردمک چشم
- احساس گیجی، سردرگمی و عدم تشخیص آشکار
- ضعف، کسالت و خواب آلودگی
- حالت تهوع و استفراغ
- تشنج
- کما
راه‌های جلوگیری از گازگرفتگی با کربن مونوکسید قبل از مسمومیت
- کنترل دودکش به منظور اطمینان از عدم گرفتگی و وجود مانع برای خروج دود (محصولات ناشی از احتراق)
- اطمینان از نحوه صحیح و ایمن نصب شدن لوازم گازسوز
- رعایت نکات استفاده از محصول، طبق دستورالعمل‌های شرکت سازنده
- اطمینان از کارکرد صحیح وسایل گازسوز
- انجام سرویس‌های دوره‌ای محصولات گازسوز توسط سرویسکار مجاز
- عدم استفاده از وسایل گازسور در محیط‌های بسته و بدون تهویه
- توجه به تعداد وسایل گازسوز بکار رفته در یک محیط مانند اضافه شدن بخاری گازی در فصل زمستان
- عدم استفاده از فر و اجاق گاز برای گرم کردن محیط
- استفاده از دستگاه‌های هشداردهنده منوکسید کربن
رفتار مناسب در برخورد با مسمومیت گاز مونوکسید کربن
رفتار مناسب در برخورد با مسمومیت گاز مونوکسید کربن
- قرار گرفتن در معرض هوای تازه
- باز کردن درها و پنجره ها برای تهویه بیشتر
- خاموش کردن تمام وسایل گازسوز
- تماس فوری با آتش‌نشانی
- برقراری ارتباط سریع با پزشک و شرح دقیق علائم
اظلاعات تماس
نشانی: تهران، سهروردی شمالی، هویزه شرقی، شماره۳۴
تلفن: ۰۲۱ ۸۳ ۵۲ ۰۰۰۰
تلفن مرکز سراسری خدمات مشتریان: ۰۲۱ ۵ ۱۰ ۱۱